بخش ۱۱ مراقبت پس از ایست قلبی ۲۰۲۵

بخش ۱۱ مراقبت پس از ایست قلبی ۲۰۲۵

چهارشنبه، ۲۱ آبان ۱۴۰۴

بخش ۱۱ مراقبت پس از ایست قلبی ۲۰۲۵

1⃣ بررسی پیش آگهی وضعیت سیستم عصبی (نوروپروگنوز)

🔻نوروپروگنوز باید چندوجهی باشد و نه بر اساس یک یافته منفرد.

🔻ارزیابی‌های چندوجهی باید حداقل 72 ساعت پس از نورموترمی و قطع داروهای آرام‌بخش تفسیر شوند.

2⃣ اهداف اکسیژناسیون و تهویه:

🔻 استفاده از اکسیژن 100% تا زمان امکان اندازه‌گیری اشباع اکسیژن شریانی توصیه می‌شود.

🔻 هدف اشباع اکسیژن 90-98% (PaO2 60-105 mmHg) است.

🔻 میزان PaCO2 باید در محدوده طبیعی فیزیولوژیک (عموماً 35-45 mmHg) حفظ شود.

3⃣ اهداف فشار خون و حمایت همودینامیک:

🔻 حداقل فشار متوسط شریانی 65 mmHg توصیه می‌شود.

🔻 شواهد کافی برای توصیه یک وازوپرسور خاص وجود ندارد.

🔻 استفاده روتین از حمایت مکانیکی گردش خون توصیه نمی‌شود.

🔻 در موارد انتخابی شوک کاردیوژنیک مقاوم، حمایت مکانیکی گردش خون موقت می توان استفاده کرد.

4⃣ مطالعات تشخیصی و مداخلات کرونری:

🔻 انجام ECG 12 لید در اسرع وقت توصیه می‌شود.

🔻 انجام CT سر تا لگن و اکوکاردیوگرافی ممکن است مفید باشد.

🔻 آنژیوگرافی کرونر اورژانسی در بیماران با ST elevation پایدار توصیه می‌شود.

🔻 آنژیوگرافی کرونر قبل از ترخیص در بیماران با شک به علل قلبی توصیه می‌شود.

🔻 انجام PCI فوری در بیماران با شوک کاردیوژنیک، آریتمی‌های بطنی مکرر یا شواهد ایسکمی قابل توجه میوکارد انجام شود.

5⃣ کنترل دما:

🔻 حفظ دمای بدن بین 32 تا 37.5 درجه سانتیگراد توصیه می‌شود.

🔻 مدت زمان کنترل دما حداقل 36 ساعت پس از بازگشت جریان خون خودبخودی (ROSC) باید ادامه یابد.

🔻 استفاده روتین از تزریق سریع مایعات سرد داخل وریدی برای ایجاد هیپوترمی پیش بیمارستانی توصیه نمی‌شود.

🔻 از گرم کردن سریع (بیشتر از 0.5 درجه سانتیگراد در ساعت) در بیمارانی که هیپوترمی خودبخودی دارند یا پس از کنترل دمای هیپوترمیک در حال گرم شدن هستند، باید اجتناب شود.

6⃣ تشنج، میوکلونوس و سایر فعالیت‌های اپی‌لپتی‌فرم:

🔻 انجام و تفسیر فوری EEG برای تشخیص تشنج در بیماران کمایی پس از ROSC توصیه می‌شود.

🔻 درمان تشنج‌های بالینی آشکار ضروری است.

🔻 درمان تشنج‌های غیرآشکار (تشخیص داده شده فقط با EEG) انجام شود.

🔻 پایش مکرر یا مداوم EEG در بیماران کمایی پس از ROSC صورت گیرد.

7⃣ بیومارکرهای سرمی:

🔻 سطوح بالای NSE یا NfL در 72 ساعت اول می تواند در پیش‌بینی پیامد عصبی نامطلوب کمک‌کننده باشد.

🔻 سطوح طبیعی NSE در 72 ساعت اول می تواند در پیش‌بینی پیامد عصبی مطلوب کمک‌کننده باشد.

🔻 استفاده از سایر بیومارکرهای سرمی برای نوروپروگنوز هنوز نامشخص است.

8⃣ تصویر برداری سیستم عصبی (نوروایمیجینگ):

🔻 کاهش نسبت ماده خاکستری به سفید در CT مغز ممکن است در پیش‌بینی پیامد عصبی نامطلوب کمک‌کننده باشد.

🔻 مناطق وسیع با محدودیت انتشار در MRI مغز در روزهای 2 تا 7 پس از ایست قلبی می تواند در پیش‌بینی پیامد عصبی نامطلوب کمک‌کننده باشد.

🔻 کاهش ضریب انتشار ظاهری (ADC) در MRI مغز در روزهای 2 تا 7 پس از ایست قلبی ممکن است در پیش‌بینی پیامد عصبی نامطلوب کمک‌کننده باشد.

9⃣ پیش آگهی وضعیت سیستم عصبی (نوروپروگنوز) :

🔻 عدم وجود رفلکس مردمک به نور دوطرفه در ≥72 ساعت پس از ایست قلبی برای پیش‌بینی پیامد عصبی نامطلوب می تواند معقول باشد.

🔻 استفاده از پوپیلومتری کمی در ≥72 ساعت پس از ایست قلبی برای پیش‌بینی پیامد عصبی نامطلوب می تواند استفاده شود.

🔻 عدم وجود رفلکس قرنیه دوطرفه در ≥72 ساعت پس از ایست قلبی برای پیش‌بینی پیامد عصبی نامطلوب می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

🔻 اثر استفاده از میوکلونوس تمایز نیافته (بدون بررسی از طریق EEG) به تنهایی برای پیش‌بینی پیامد عصبی نامطلوب نامشخص است.

🔻 استفاده از بهترین پاسخ حرکتی در اندام‌های فوقانی (عدم پاسخ یا اکستانسور) برای پیش‌بینی پیامد عصبی نامطلوب نامشخص است.

🔻 عدم واکنش‌پذیری EEG در 72 ساعت اول پس از ایست قلبی نباید برای پیش‌بینی پیامد عصبی نامطلوب استفاده شود.

🔟 اهدای عضو:

🔻 باید اهدای عضو در تمام بیماران بزرگسال احیا شده که معیارهای مرگ مغزی را دارند در نظر گرفته شود.

🔻 اهدای عضو را باید در تمام بیماران بزرگسال احیا شده قبل از قطع برنامه‌ریزی شده درمان‌های نگهدارنده حیات در نظر گرفت.

🔻 تصمیم‌گیری در مورد اهدای عضو باید مطابق با الزامات قانونی و نظارتی محلی باشد.

🔻 اهدای عضو یک پیامد مهم است که باید در توسعه و ارزیابی سیستم‌های مراقبت در نظر گرفته شود.

1⃣1⃣ بهبودی و بقا:

🔻 ارزیابی، ارجاع یا درمان استرس عاطفی در بازماندگان ایست قلبی و مراقبین آنها پس از تثبیت پزشکی و قبل از ترخیص از بیمارستان توصیه می‌شود.

🔻 ارزیابی و درمان توانبخشی چندوجهی برای اختلالات شناختی، فیزیکی، عصبی و قلبی ریوی قبل از ترخیص از بیمارستان توصیه می‌شود.

🔻 برنامه‌ریزی ترخیص چندتخصصی، شامل توصیه‌های درمانی پزشکی و توانبخشی و انتظارات بازگشت به فعالیت یا کار توصیه می‌شود.

🔻 مداخلات برای رسیدگی به فرسودگی شغلی متخصصان مراقبت‌های بهداشتی مفید است.

🔻 جلسات گزارش و ارجاع برای پیگیری حمایت عاطفی در احیاگران غیرحرفه‌ای، مراقبان اورژانس پیش بیمارستانی و مراقبان بهداشتی درمانی پس از یک رویداد ایست قلبی مفید است.

محمد پرورش مسعود

استادیار پرستاری

عضو هیئت علمی گروه فوریتهای پزشکی

و مدیر گروه فوریتهای پزشکی

دانشگاه علوم پزشکی قم

@M_Parvaresh

https://eitaa.com/Dr_M_Parvaresh_M

پیام در واتساپ